zondag 17 november 2019

Van Montfort naar Sittard op zaterdag 26 oktober 2019

                                                          Duvelsekei

Na een uitgebreid ontbijt in ons hotel, checken we uit om toch nog met ondanks onze pijntjes van gisteren aan het volgende traject van het Pieterpad te beginnen. We rijden met de auto naar Montfort waar we gister geëindigd zijn. Bij de Catharinakerk, die ziet er strak uit en `t Kefée zit ane kerk`, daar is het nog te vroeg voor.
We hebben alweer mooi weer en als we het dorp uitlopen zien we rechts Kasteel Montfort gebouwd in 1260 liggen. We lopen een weids landschap in, mooie rechte lijnen. Akkers en bomen rijen. Meestal vind ik weidsheid wat saai, maar ik verwonder mij over de prachtige diversiteit aan kleuren in de verschillende vakken.


Het lijkt wel kunst. Ik kan het niet goed vastleggen met mijn camera. De zon speelt mij parten. Halverwege het lange pad langs deze akker ligt een " Duvelsekei  ons W.C.L" en als ik het boekje erbij pak, snap ik het. Deze kei ligt hier omdat dit uitzicht geeft over de akkers van Grootbroek, ooit een moeras en nu een Waardevol Cultuur-Landschap. Ik begrijp het volkomen, het is een prachtig landschap. Ook zie ik weer mooie paddenstoelen, maar dat houdt nu toch maar even op. We lopen langs het dorpje Echt richting een ander dorpje wat Slek heet.
Vlak daarvoor zien we een monumentje van "De schat van Pey" daar zijn Romeinse munten gevonden uit de 5e eeuw. Fotomoment, maar weer schijnt die heerlijke zon achter mij en heb ik ongewild een selfie:). We zijn inmiddels aan een pauze toe, eigenlijk mijn voeten, de pleister even goed doen en dan een bak koffie doen ons goed.
We lopen verder richting het IJzerenbosch een natuurgebied in ontwikkeling en vervolgens lopen we richting de Duits-Nederlandse grens en op dit punt is Nederland op zijn smalst. Maar 6.7 kilometer. Bij grenspaal 309b.
Tijd voor ons om dit in beeld te brengen. 

 Vanaf die plek lopen we een stukje over de grens en komen we door een Duits Ortschaft Isenbruch
Nou, dat lijkt wel uitgestorven, we zien hier op de zaterdagmiddag gewoon helemaal niemand...geen beweging! Heel apart.
Er valt niets te beleven, dus lopen we gewoon door. We lopen een stukje in Duitsland. We komen al mooi richting Sittard, passeren grenspaal 307/308 en als we de brug oversteken zijn we weer in Nederland. 
Dan zien we in de verte de 17e eeuwse Dominicaanse St. Michielskerk en eindigen onze tocht op de markt in Sittard. We besluiten een portie kibbeling te nemen voor we aan onze terugreis beginnen.
Lekker... Nu naar het station.
We pakken de trein naar Roermond, waar we moeten overstappen op de bus naar Montfort. Daar aangekomen zien we de bus net wegrijden voor onze neus we zwaaien, maar de chauffeuse draait het busstation af en moet stoppen voor het verkeerslicht, we vragen door het raampje of we kunnen instappen. Ze is niet over te halen en wij moeten vervolgens gewoon een uur wachten. Met die wetenschap vinden we deze buschauffeur bijzonder klant onvriendelijk. Balen.. we leggen ons er in eerste instantie bij neer, maar René zoekt wat op zijn telefoon en vind een andere route. We gaan nu eerst met de trein naar Echt en stappen daar op de bus naar Montfort. Waarschijnlijk op de zelfde bus, waar we nu niet in mochten stappen. En ja hoor.. lachuh... we lopen richting de bus, die daar nog 5 minuten moet wachten en de bewuste chauffeuse ziet ons van het station komen en stapt de bus uit. Doet alsof ze ons niet ziet en wij stappen de bus in. En vervolgens moet ze ons alsnog, zonder enige woordwisseling op de plek van bestemming uit laten stappen. Geweldig toch? Hahaha.
We stappen onze auto in en rijden weer naar huis met weer 21 kilometer in de benen.

                                              Nog 80 km Pieterpad te gaan !!


 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten