Op 26 juli gaan we met de auto naar Hellendoorn. Het openbaar
vervoer vinden we toch lastiger dan gedacht. We zetten de auto bij het begin
van het wandeltraject en reizen dan laten met het openbaar vervoer terug naar
de auto.
Hellendoorn, het is in eerste instantie verder dan we ons kunnen
herinneren. Vroeger zijn we er ooit geweest met de kinderen. Wie niet! zal je
denken!
We kunnen direct al wel zien dat het een prachtige omgeving moet
zijn en we hebben dan ook echt zin om over heide en door de bossen te lopen.
Het is een vrij warme dag en we hebben dit traject eigenlijk ook een beetje
uitgekozen vanwege de talrijke bossen en de schaduw dus.
Volgepakt, René draagt de fotorugzak en ik een ander klein
rugzakje. Omdat ik elke keer weer een foto wil maken, kan ik op deze manier,
zonder elke keer de rugzak af te doen, de camera pakken uit de rugzak van René.
De paden op, de lanen in en daar gaan we dan. We lopen
Hellendoorn uit en duiken de bossen in. Het begint al goed, we moeten over de
Hellendoornsche Berg, dus goed voor de spiertjes. Meestal hebben we in het
begin nog wel wat spraakwater, maar als je moet klimmen wordt je vanzelf stil
haha..
Over stil gesproken, op een gegeven moment kun je naar een
monument rechts van het pad, van het werkkamp Twilhaar, wat al gauw in de
oorlog als doorvoerkamp voor Joden gebruikt werd. Dat hebben we ook gedaan en
dan in die warmte en stilte...ja dan wordt je wel stil. Gewoon in gedachten
denkend aan de mensen die hier door de poort binnen liepen en een
verschrikkelijke tijd beleefden....en dus niet overleefden. Goed dat er
monumenten voor zijn geplaatst. Het mag toch niet vergeten worden en het is
goed om er bij stil te staan.
We lopen terug naar de route en een gegeven moment zien we een
groep mensen op en naast paarden staan, midden op het pad. We moeten er
eigenlijk doorheen. Nou ben ik niet helemaal zo enthousiast om tussen de
paarden door te lopen, maar vooruit begeleiders erop en omheen. Het moet maar.
Rechts van ons is de schaapskooi, waar ongeveer 400 schapen kunnen
rondlopen zegt ons boekje, maar de schapen zijn er niet. Misschien
komen we ze nog tegen. dat lijkt mij toch helemaal geweldig. Mooi om foto`s van
te maken.
Eenmaal lopend op de heide, geen schaap te zien. Het is wel warm
en na een poosje beklimmen we de Holterberg en vallen eenmaal daar bovenop,
neer op een zeer uitnodigend bankje.
58 meter boven NAP volgens het boekje genieten wij van ons broodje
en vooral ook van het uitzicht. Ik zal er een fotootje bij doen, al hoewel ik
wel zie dat ik de weidsheid niet helemaal kan grijpen op beeld. Het was echt
mooi.
Als we de Holterberg afkomen zijn we al vrij dichtbij het
eindpunt van deze etappe in Holten.
Op de valreep lopen we toch nog even naar de Canadese
begraafplaats, wat nog zo`n 3km lopen betekend. Maar we zijn er toch:)
We komen bij een mooi aangelegde begraafplaats waar 1355
Canadezen liggen die in WO II het leven liepen in Noord West Europa.
En op deze manier sluiten we dit
traject van 15 km Pieterpad af.
Nog 451 km te gaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten