Van Zelhem naar Vorden op zaterdag 18 juli 2020

     Ik heb hem nog nooit gemogen!

Vandaag is het mooi weer, we gaan nu iets later op pad. We gaan op weg naar Zelhem met de auto en willen de auto daar parkeren en dan lopend naar Vorden. Spierpijn hebben we niet echt van gisteren dus dat scheelt. Het zijn ook niet van die enorme afstanden. 

Vandaag een traject van 17 km. In Zelhem komen we meteen een bekende streekfiguur tegen; Smoks-Hanne het beroemdste kruidenvrouwtje of was het nou een heks van de Achterhoek tegen. Het was een kruidenvrouwtje blijkt, met te grote klompen en ze hielp de streekbewoners met raad en daad. Alleen s`nachts vloog ze rond op een bezem....toch heks?

Eerst gaan we richting Hummelo, daar schijnt Benny Jolink van de Achterhoekse band "Normaal" te wonen, een ieder bekend natuurlijk. De mensen van de Achterhoek zijn gek op "Normaal", de Achterhoek en de Zwarte Cross. Overal vind je de Achterhoekse vlag aan de gevels hangen.

Groen doek met een wit kruis erdoor. Op de foto van de heks zie je het ook. Als we verder lopen gaan we het bos in waar we al enkele paddenstoelen tegenkomen. Langs hoge wallen, die daar aangelegd zijn om het stuiven van het zand tegen te gaan.

Dan het bos uit langs weilanden en boerenbedrijven, we doorkruisen zelfs het erf  van een boerderij. Wel heel aardig moet ik zeggen:)

We vinden wel dat we lange rechte stukken lopen. niet perse vervelend, maar ook niet verrassend.

 Na een poosje zien we in de verte een molen staan, meestal staan ze stil, maar deze draait. het is de korenmolen "Ons Belang". Oftewel de Lindensche Molen.

Er schijnt ook koffie of ijs te verkrijgen te zijn. Lekkerrrr.  Wat blijkt het is een soort van zelfbediening voor koffie en ijs uit de vriezer. Pinnen kan dus niet. Gelukkig hebben we wat klein geld bij ons,

Dan komt er een Gronings stel, tas op de kop voor twee euro voor een bakkie koffie. Niet dus. Geen klein geld. Die balen als een stekker.

Wij bieden ze twee euro aan, maar ze vinden het erg vervelend. Uiteindelijk na aandringen nemen ze het toch aan en kunnen ze toch hun begeerde kopje koffie kopen.

Wij gaan verder en nemen nog even een selfie voor de molen. Bin there, done that! :)

We gaan verder en komen door het esdorpje Linde en bij een van de huizen moeten we de kapellebult over. Als we bovenkomen staat daar een monumentje ter ere van het voormalige Lindense kapelletje. Op het zuiltje staat dan ook het volgende;

"verheft zich hier geen bidplaats meer; t`heelal is tempel voor den Heer".

Mooi gesproken.

 Over het landgoed Kieftskamp  gaan we verder en belanden bij Het Knopenlaantje. Een beukenlaantje waar geliefden vroeger takken aan elkaar knoopten ten teken van verbondenheid. Ik denk dat dit (foto hiernaast)hiermee bedoelt wordt.

Wel mooi strak zo.

 

We komen ook langs of eigenlijk ook over de Veengoot. Er spelen kinderen met de waterplanten en om heel eerlijk te zijn ziet het er niet fris uit. Maar mammie zit erbij, dus!  We gaan door en lopen zo langzaam maar zeker richting kasteel Vorden en uiteraard treden we wederom in de voetsporen van Toos en Bertje.

 Terwijl wij richting het Kasteel lopen staat er bij de Pieterpadpaal met afstanden een man met een rugzak en fototoestel te dralen om deze paal met hem erbij op te krijgen. Ik bied aan de foto te maken en hij wordt helemaal enthousiast . We spreken elkaar over het Pieterpad. Hij zou eigenlijk de Santiago de Compostella lopen, daar had hij voor geoefend, maar door Corona heeft hij het uitgesteld. En vandaar het Pieterpad. Wij vertelden ook over onze plannen en riepen, wie weet komen we elkaar daar nog eens tegen.

Hij liep ook richting het kasteel, Ik liep het gras over en wilde natuurlijk een kasteelkiekje maken waar ik commentaar van René op kreeg. Roept diezelfde man hem achterna. Wat een rotkerel toch ook hé! Ik heb altijd al een hekel aan hem gehad. Haha, hij lachen, wij ook en hij weg.

Toen nog een paar foto`s voor we daar lekker hebben gegeten.

 Kasteel Vorden




Nog 27 km van het Pieterpad te gaan.

Van Braamt naar Zelhem op vrijdag 17 juli 2020

                                                            De Vuurdoop

Het is een bijzondere tijd momenteel vanwege het Coronavirus, het is de reden waarom wij niet met onze lijven in de Adriatische Zee in Kroatië liggen en met ons bootje eropuit gaan om daar dolfijnen te spotten. Het doet wel een beetje pijn, maar het is niet anders.
Wat wel een leuke gebeurtenis is, dat wij in januari een kleinzoon hebben gekregen en die heeft de naam Pieter gekregen. Dat is wel een extra stimulans natuurlijk om het Pieterpad te bewandelen:)

Dussss.. vandaar dat wij onze wandelschoenen aantrekken om weer eens een stuk Pieterpad te lopen. Wij zijn nu met de caravan in Hengelo GLD beland en van daaruit rijden we met de auto naar Zelhem om vervolgens met de bus naar ons startpunt  Braamt te rijden. En dat is al een belevenis op zich, want we moeten nu allebei voor het eerst een mondkapje voor in  het openbaar vervoer ivm het virus. Dat voelt echt raar zeg! We lijken wel boeven, vroeger zouden we waarschijnlijk opgepakt worden!

Maar onze medepassagiers vinden het allemaal al normaal. Het nieuwe normaal wordt er al vaak geroepen! Voor ons de vuurdoop dus.

Het schijnt dit jaar ook drukker op het Pieterpad te zijn. Blijkbaar vinden meer mensen het een mooie vervangende activiteit voor hun vervallen buitenland vakantie.

De reden dat wij wel vaker in tegengestelde richting lopen is, dat wij het niet fijn vinden om in eens soort van colonne te lopen als het druk is. Qua kilometers maakt het natuurlijk niets uit haha.

Het is nog erg vroeg en de zon schijnt al als we in Braamt aankomen, de nevel trekt op. Wat voor de foto`s wel een beetje jammer is. Het geeft altijd zo`n mooie serene sfeer. Ik doe nog een poging bij dit mooie strakke korenveld.

 We lopen langs weilanden, alles ziet er mooi groen uit dankzij de regen van de laatste tijd.
Alles heeft lekker kunnen groeien.

Wij zijn overigens wel superblij dat het nu droog is en dat maakt het tot perfect wandelweer. We stappen er vrolijk op los.

We lopen over een vlonderpad met mooie bloemenberm en passeren een vistrap, ik vind het wel even de moeite waard om een fotootje te maken. En lopen dan naar een oude sluis De Pol. De Bielheimer beek die in Duitsland ontspringt eindigt hier in de Oude IJssel. Altijd weer imposant wat voor waterhoogte verschillen er dan zelfs in ons platte landje zijn. We lopen ondertussen door mooi landelijk gebied. 

 We zijn al een mooi eindje op pad en krijgen ook zin aan een tussenstop. We zien in het boekje bij kasteel Slangenburg het teken staan van een uitnodigend kopje koffie en lopen met dit in het vooruitzicht gestaag door. 
Tijdens het lopen is Rene, die eindelijk zijn selfie-stick heeft ontdekt aan het experimenteren met foto`s te maken met zijn telefoon. Zie foto. Best grappig, Meestal maak ik er één met een statief en de zelfontspanner. Maar nu hebben we deze creatieve uitspatting van René er gratis bij.

We zien tot onze schrik dat we ook nog enigszins gevaar lopen haha. Gelukkig hebben we het allemaal overleeft. 


We lopen verder en belanden dan bij slot Slangenburg op het terras. Even bijkomen, koffie met wat eetbaars erbij, even onze spiertjes rust gunnen. Het kasteel wordt nu gebruikt voor mensen die aan de hectiek van alledag willen ontsnappen en hier rust kunnen vinden. Dat gaat hier vast lukken.

Als we dan weer verder gaan, komen we langs het dorp IJzervoorde en gaan het Kolkstroeterpad op. Een pad langs een oude houtwal. Het pad zou door ruilverkaveling verdwijnen, maar buurtbewoners hebben het in 2000 weten te voorkomen. Het heeft een hoge natuurwaarde.137 verschillend plantensoorten. Ja de omgeving is hier mooi. Niks mis mee. Mooi groen en veel bloemen, maar dat was mij al eerder opgevallen. Ja het is misschien wel veel, maar je wilt het graag allemaal vastleggen. Dus pak ik toch nog even mijn camera voor de bloemen en mijn eigen selfie....lichte zucht achter mij, want dat betekend oponthoud haha...jammer dan.

    Nog 40 km van het Pieterpad te gaan.