Uit het bos
Vandaag rijden we vanuit Baarlo waar we in het B&B zaten, met al onze spullen achterin de auto richting Swolgen. We parkeren bij de kerk en trekken als de wiedeweerga onze schoenen, want we reden net de bushalte voorbij waar mensen stonden te wachten. Hopelijk redden we de bus naar Venlo terug nog.
We rennen de bocht om en daar komt de bus ons tegemoet gereden. Te laat, we zwaaien en.....hij stopt. Super, we rijden richting Venlo.
We stoppen bij het station en lopen volgens het boekje het eerste stuk via een mooi buurtje richting de Maas. Via een klaphek komen we op de uiterwaarden en om heel eerlijk te wezen vind ik het zelf een hele verademing na al die bomen van de vorige dag
Het is een mooi stuk, we wandelen onder de snelweg door.
Het zonnetje schijnt. Heerlijk. Na een mooi poosje lopen we langs de kapel van Genooi.
Er is een eet/drinkgelegenheid en we besluiten daar een bakkie te doen. wanneer wij op staan komen er twee dames aan en die zien onze rugzakken en vragen of wij soms het Pieterpad lopen en of die hier vlakbij is! We zijn verbaasd, want zij gaan ook het Pieterpad lopen en weten niet dat deze gelegenheid aan het Pieterpad ligt. Nou ja, ze blijken in deze gelegenheid te logeren en zijn van plan om eerst naar Swolgen te gaan met de bus en dan terug naar deze gelegenheid te lopen. Dus net andersom.
We wensen ze veel loopplezier en tot ziens, want dan komen we elkaar misschien nog wel tegen.
Het is toch wel bijzonder dat je altijd weer mensen tegenkomt die ook het Pieterpad lopen.
Wij vervolgen onze weg en na enkele slingerpaden bereiken wij het veer over de Maas bij Grubbenvorst.
Selfie-tijd:)
Dan stappen we uit in aspergedorp Grubbenvorst.
We geloven dat van die asperges wel, maar zien ze verder nergens.
We lopen recht op het voormalig
Dan belanden we via een stukje bos, waar we een grappige vondst doen geparkeerd op een boomstronk en een klaphek op een vlonderbrug, bij het Schuitwater een wat moerassig gebied. Mooi om te lopen. De dames hadden gelijk.
We stoppen bij het station en lopen volgens het boekje het eerste stuk via een mooi buurtje richting de Maas. Via een klaphek komen we op de uiterwaarden en om heel eerlijk te wezen vind ik het zelf een hele verademing na al die bomen van de vorige dagHet is een mooi stuk, we wandelen onder de snelweg door.
Er is een eet/drinkgelegenheid en we besluiten daar een bakkie te doen. wanneer wij op staan komen er twee dames aan en die zien onze rugzakken en vragen of wij soms het Pieterpad lopen en of die hier vlakbij is! We zijn verbaasd, want zij gaan ook het Pieterpad lopen en weten niet dat deze gelegenheid aan het Pieterpad ligt. Nou ja, ze blijken in deze gelegenheid te logeren en zijn van plan om eerst naar Swolgen te gaan met de bus en dan terug naar deze gelegenheid te lopen. Dus net andersom.
We wensen ze veel loopplezier en tot ziens, want dan komen we elkaar misschien nog wel tegen.
Het is toch wel bijzonder dat je altijd weer mensen tegenkomt die ook het Pieterpad lopen.
Wij vervolgen onze weg en na enkele slingerpaden bereiken wij het veer over de Maas bij Grubbenvorst.
Selfie-tijd:)
Dan stappen we uit in aspergedorp Grubbenvorst.
We geloven dat van die asperges wel, maar zien ze verder nergens.
We lopen recht op het voormalig
Ursulinenklooster af en komen daar twee bijzonderheden tegen . Eerst een losstaand carillon, wat vroeger op het klooster stond, maar door de nieuwe eigenaar eraf gehaald was. De dorpsbewoners bleken het muzikale geluid van de carillon te missen en hebben dit toen een eigen plek gegeven. Verder lopen we langs een standbeeld, bestaande uit grote recht op staande stenen en ja hoor, dat blijkt een hommage aan de asperges te zijn. Het ziet er mooi uit!
We lopen vervolgens Grubbenvorst uit richting Lottum...Lottum? Ja Lottum... een dorpje langs het Pieterpad. Dat maakt het ook zo leuk, je komt nog eens ergens waar je niet van weet dat het bestaat.
Maar voordat we daar zijn heb ik hoge nood en na wat speurwerk, beland ik tussen de maiskolven...zucht van verlichting.
Voordat we Lottum bereiken belanden we voor de lunch in een wat alternatief restaurantje voor de lunch. Het is aangekleed en gedecoreerd met spullen uit Nepal. Ook de lunchkaart is alternatief, maar desalniettemin smaakt het allemaal prima. Ook daar ontmoeten we een man die het Pieterpad loopt. In zijn eentje. Hij is wat ouder dan ons en heeft veel vrije tijd verteld hij, is getrouwd en liep eerst samen met zijn vrouw, maar gezien het feit dat ze altijd overnachten in een tentje en dan een traject verder liepen, had ze daar niet zoveel zin meer aan. Nu deed hij het alleen en was soms vier dagen en nachten weg. Ja ieder doet het op zijn manier. De onze bevalt ons samen tot op heden prima.
We komen niet door Lottum, maar we zwenken linksaf langs Zwaanenhelke :).
En ja hoor, wie zien we daar? De twee dames uit de eerste drinkgelegenheid komen ons enthousiast tegemoet. Leuk, ze vertellen over een mooi stukje natuur, wat we nog gaan zien en gaan vol goede moed op naar de kapel van Genooi, waar ze overnachten. Succes en wie weet ooit nog eens ergens op een traject.
Dan belanden we via een stukje bos, waar we een grappige vondst doen geparkeerd op een boomstronk en een klaphek op een vlonderbrug, bij het Schuitwater een wat moerassig gebied. Mooi om te lopen. De dames hadden gelijk.
We komen aan in Swolgen, onze auto staat er nog gelukkig. We besluiten voor we naar huis rijden nog even een bakkie aan de overkant te doen in een dorpscafeetje. Moe maar voldaan gaan we dan richting Kampen.
Al met al een gevarieerd traject van het Pieterpad. We hebben er weer 21 km opzitten.
Nog 222 km te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten