zondag 23 oktober 2016

Van Hellendoorn naar Ommen op 19 Oktober 2016


Wie heeft de dikste?


Het is herfstvakantie en een lange tijd terug hebben we drie dagen een hotelletje in Diffelen geboekt. Het was de bedoeling om hier één of twee trajecten van het Pieterpad te gaan lopen.
We vertrekken woensdagmorgen en gaan bijtijds van huis af. Het regent vreselijk en we hopen dat het op " tijd" droog is. De buienradar geeft voor de middag redelijk weer aan.
Dus bepakt met regenjas en paraplu in onze rugzakken arriveren we in Ommen, waar we eigenlijk zouden beginnen met lopen. Omdat het nog steeds flink regent gaan we eerst met de trein en de bus naar Hellendoorn en maken daar ons beginpunt van. Uitstel van executie:).
En dat was wel grappig we stonden op de bus van Hellendoorn te wachten bij de bushalte, waar enkele jongelui stonden die naar het pretpark gingen. Twee van hen gingen daar werken en anderen kwamen zelfs van verre om daar veel plezier te beleven. Gezien het weer werden er van allerlei droog blijf opties besproken, rioolratdag bijv.
Maar toen wij uiteindelijk uit de bus stapten, jaja was het gewoon droog en schemerde het zonnetje door het wolkendek.

Dus vol goede moed en zonder regenjas en paraplu zijn wij dan toch begonnen aan ons doel, wandelend terug naar Ommen over het Pieterpad.

We lopen al snel langs de Noord Esweg, waar dan een mooie verhoogde akker ligt, Hellendoorn uit.
Het land is hier ook niet echt vlak, wel mooi ietwat golvend, die verhoogde akkers. Dit is overigens de eerste waar we langs lopen.
We lopen even verder en komen op een zandpad(beetje nat) en daar pak ik toch direct aan de bosrand maar even mijn fototoestel, want dat kan ik dan weer niet laten.

Gelukkig zijn onze schoenen wel berekend op een vochtige omgeving haha.









 We lopen verder langs de Boksloot een sloot die stadsdrek aanvoerde naar een landgoed. Deze oude waterlopen worden als nieuwe ecologische verbindingen gebruikt.
We komen nog een Pieterpad wandelaarster tegen en die vind het een prachtige route, nou dat lijkt ons een mooie belofte.

De paden zijn niet heel nat, het lijkt mee te vallen. Inmiddels zijn we weer een stuk langs die akkers gelopen. We steken het Overijsselsch Kanaal over richting Lemele.
Daar komen we langs het beroemde of is het beruchte zaal Dijk. Daar ging op een gegeven moment heel de jeugd uit de regio heen om te feesten. Zelf zijn we er nooit geweest. Wel van gehoord dus.

We laten het achter ons en komen weer aan een bosrand, we klimmen nu ook wat en we komen uiteindelijk aan bij een  grote zwerfkei. Deze keien zijn 150.000 jaar geleden met het landijs mee- liftte. Deze kei noemen ze Dikke Steen. Er liggen er door het hele land heen verschillende en er is min of meer altijd strijd wie de grootste (dikste) kei heeft.

    Maar deze lijkt dan toch de grootste te zijn.







We lopen op ons gemak een mooi stukje heide op langs de Lemelerberg, waar we niets van zien? Richting de Archemerberg. Prachtige natuur en mooie wolken partijen. We genieten hier echt van en bovendien zit het weer nog steeds mee.

Inmiddels heb ik een wat kleinere rugzak voor mijn fototoestel en dit bevalt wel goed qua dragen. Wel moet ik nu wel elke keer de tas helemaal afdoen. Dat betekent dat ik af en toe wat achterstand op René oploop. Maar uiteindelijk wacht hij wel weer op mij haha. Gelukkig maar, wel zo gezellig!


De berg was toch nog wel een hele klim, zeker als je er al een flink aantal kilometers op hebt zitten, maar we blijven lachen. Tenslotte is het droog en zien we weer mooie dingen. We lopen de berg af en komen bij een drinkwaterpomp, waar je door aan een groot wiel te draaien, zuiver bronwater uit de Archemerberg pompt en kan drinken.





                                                   Dan lopen we richting Nieuwebrug en steken daar het riviertje De Regge over, we lopen langs een zijarm richting de Besthmenerberg. We hebben nu inmiddels wel zoiets van, alweer de berg op? Jaaa, het wordt lastiger nu we het grootste deel in de benen hebben zitten, maar stoer als we zijn, net voor de berg staat een hoge uitkijktoren en die beklimmen we toch maar. Honderdnegen treden heb ik geteld en daarmee was ik boven ook uitgeteld :(
Maar wel weer mooie vergezichten natuurlijk.



Uiteindelijk nadat we de laatste kilometers gelopen hebben stappen we in de auto en rijden naar het hotel.
In hotel De Gloepe worden we hartelijk ontvangen, een driegangen diner wacht op ons, maar eerst....even languit. Het is uiteindelijk een toch nog onverwachts
           regenvrij wandeling geweest!




 

Nog 287 km Pieterpad te gaan!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten