Van Coevorden naar Sleen op zondag 4 november.

 

Fanatiek!

 

Het is nog fantastisch mooi weer dus we gaan weer op pad om een stuk Pieterpad te lopen.

Ons korte termijn doel is om dit jaar het eerste deel van het Pieterpad boekje niet meer te hoeven gebruiken. Dit is het een na laatste traject van het noordelijke deel.

 

We starten in Coevorden en gaan dus lopend richting het 21 kilometer liggende Sleen.

Coevorden is een vestingstad en we zien dan ook al gauw zwaar geschut. Onderdeel van het voormalig kazernecomplex.

 

Vervolgens lopen we richting het Van Heutz

park, waar we twee eekhoorntjes in een boom spotten. Ze zijn niet voor de camera te krijgen. Maar we hebben ze allebei gezien.

 

In het park staat ook een watertoren en die blijft gewoon rustig staan terwijl ik een foto maak:).

Ook staat er een gedenkteken dat verwoord dat Coevorden na de verwoesting door de Spanjaarden wederopgebouwd is als een onneembare vestingstad.

Inmiddels is deze onneembare vesting verleden tijd, maar dit monument en de gracht erachter houdt dit stukje geschiedenis in eer.

We lopen door het prachtige park verder langs het Stieltjes kanaal, richting het Drostendiep. Rechts van ons ligt de Huttenheugte een bekend vakantie park. We lopen door en

lezen dat Drenthe magisch is en wanneer we het bruggetje over zijn, nemen we maar eens even pauze. 

Na ons broodje lopen we de over de Drift verder en even zijwaarts ligt een kleine Joodse begraafplaats, die we even bekijken. Het doet mij toch altijd wel iets.
Het blijft een plek waar iemands geliefde zijn of haar laatste rustplaats heeft gevonden.


Dan lopen we richting Dalerveen en kruizen het Drostendiep, die erg belangrijk was voor de afwatering van de veenmoerassen rond Coevorden.

Intussen lopen we langs lange wegen, best mooi, maar wel ietwat saai vind ik zelf. Het is dat de zon mooi schijnt en mooie schaduwen maakt.
Hier maak ik dan toch even gebruik van om een selfie te maken.
Ik sta er leuk op vind ik zelf haha.
Verderop lopen we richting de spoorlijn, waar een heerlijk bankje staat, waar we even weer pauze nemen. Ik plak ook even een pleister, want helaas heb ik een blaar. We lopen na een poosje richting een klein gehuchtje genaamd Den Hool en dat is wel schattig, Daar staan de koeien gewoon lekker langs de weg te kijken vanuit de stal. Heel bijzonder en weer tijd voor een gezellig kiekje dus.

Erg leuk gehuchtje! Je zou er ook iets kunnen drinken, maar dat zien we dan niet direct. We hebben net even gerust, dus lopen we gewoon door. Dan richting Holsloot langs de Verlengde Hoogeveense Vaart, waar twee ijzeren draaibruggen over deze Vaart liggen. Die moeten we allebei over en het houdt niet op vandaag. Alweer een mooi momentje voor een selfie. Het heeft wat voeten in aarde of eigenlijk voeten boven het water, maar het lukt uiteindelijk om op een klein ministeigertje voor de brug het fototoestel met de zelfontspanner te installeren. Met gevaar voor tewaterlating haast ik mij over het smalle steigertje in 10 seconden naast René die al als model op de brug staat.
Maar missie geslaagd! Kijk maar:)

We lopen daarna verder langs het water en gaan over de volgende draaibrug weer terug het water over. Het zijn lange einden om te lopen en richting Sleen lopen we nog langs een wat vaag pad langs de Jongbloedvaart. Het is totaal verwildert en lijkt meer op een wat brede berm. Maar Sleen is in zicht en langzaam maar zeker komen we bij ons eindpunt op de Brink in Sleen aan. Herkenbaar hier zijn we al eerder geweest in de herfstvakantie. We zoeken de bushalte en zijn daar mooi op tijd, want daar is de bus naar Coevorden al. Zo.. dat zit er op.

 

Nog 122 km Pieterpad te gaan!

 

 

 

 

 

 

 

 

Van Holten naar Laren op 27 oktober 2018

 

Ochtendzon

We worden wakker in cel C29 van de oude gevangenis van Almelo.

Mooi verbouwd tot hotel. We willen na het ontbijt en uitchecken nog een stuk van het Pieterpad lopen. Het is er prachtig weer voor. Het lopen van de vorige dagen zit ons nog in de benen, dus moet kunnen.

 

We starten met lopen in Holten en stuiten op een beeldengroep van varkens. In het dialect van Holten noemen ze een varken een keun. Het varken is ook in het wapen van Holten opgenomen daarom heet het in carnavals tijd "Keunedarp".

 

 

Het is vroeg en de zon schijnt al. De ochtendzon geeft mooie schaduwen en kleuren. We lopen bijna direct de natuur in. Mijn fototoestel komt al snel tevoorschijn:) nu al!

We lopen het viaduct over de A1 over richting de Schipbeek. Daar staan veel mensen in jager tenues, honden langs de kant. Er wordt getraind met de jachthonden. De honden moeten hun "nepvangst" vinden. Wij lopen er tussen door. Wel even leuk om te zien. Maar de Schipbeek zelf maakt op mij meer indruk. Het was vroeger een handelsroute tussen Deventer, Achterhoek en Twente.

Prachtig zo die mooie rijen beuken langs de beek.

We lopen het open veld weer in en zien in de verte de zendmast van Markelo.

We gaan verder over lange rechte landwegen. Mooie strakke lijnen in het landschap, de zon doet wonderen. 

 

 

 

 

We lopen richting landgoed Huis Verwolde en scoren nog een Vliegenzwam op het pad. Met een klein omweggetje stuurt het Pieterpad ons nog even langs de dikste Eik van Nederland.

 

 

  

  Maar eerst zien we "ome Frits", ook een boom. Een boom met naam.

Hij ziet er niet geweldig uit, maar je kan ook van lelijkheid mooi zijn. Dan de dikste Eik, deze is wel dik, 7,6 meter in omtrek.

  

 

 

 

 

 

 Even onze selfie en hoppa richting de eindstreep van dit niet al te lange traject va het Pieterpad.

Nog 143 km Pieterpad te gaan 

Van Sleen naar Schoonloo op 25 oktober 2018

 

De wereld is klein!

 

 

Vanmorgen vroeg uit ons hotelbed in Coevorden, we hebben lekker geslapen. Ontbijt staat klaar en dan op weg naar Sleen. Daar willen we de bus naar Schoonloo pakken om met lopen te beginnen, waar we gister geëindigd zijn.
 

We staan al vroeg bij de bushalte en daar staan nog twee mensen. De bus laat op zich wachten en we raken een beetje aan de praat. Wat blijkt nou... ze komen ook uit Kampen en het wordt nog gekker, de man is een oud collega van onze buurman en de vrouw werkt samen met mijn nichtje.

We staan daar lekker te beppen maar de bus blijft mooi uit. Blijkt dat deze bus is uitgevallen en kunnen we de volgende pas over een goed half uur verwachten. We staan daar dus onze tijd te verdoen en besluiten allemaal om dan maar in omgekeerde richting dus van Sleen naar Schoonloo te lopen. We zoeken het begin punt en gaan dan in eigen tempo verder. We wensen hen een mooie tocht:).

René pakt de Nordic walking sticks er weer bij, die ik later ook wil uit proberen vandaag.

Na een kilometer of vier lopen we onder de weg door en komen we aan de linkerkant een vliegtuig monument bestaande uit restanten van een in 1943 neergestorte Britse bommenwerper tegen. De bemanningsleden liggen begraven op de begraafplaats van Sleen.We lopen door boswachterij Sleenerzand en de herfst kleurt het bos prachtig. We lopen langs mooie paden en komen bij de galgenberg een prehistorische grafheuvel. Dan lopen we een paard met huifkar tegemoet. Zo kan je ook van de natuur genieten.

Prachtig is het en we hebben het weer toch weer mee. Inmiddels zijn we de andere Kampenaren helemaal kwijt, maar dat ligt vast aan mijn fotomomentjes haha..

Het Pieterpad heeft ook zo zijn eigen monumentjes, sommige wat provisorisch maar wel uitermate schattig en andere zijn dan wel weer officieel. 

 

Die monumentjes beleeft iedereen op zijn eigen manier:)

Toos en Bertje worden nog even in het zonnetje gezet. Ze komen onderweg toch regelmatig voorbij. We denken dat Het Pieterpad inmiddels wel wat aangepast zal zijn, tenslotte gaat de infrastructuur in de loop van de jaren wel mee spelen. Maar natuurlijk blijft het Pieterpad "Het Pieterpad" van Toos en Bertje!

 



Wat veel foto`s he? Ja dat verschilt nog wel eens per traject. De ene keer is de omgeving afwisselender dan de andere keer.

Nou die Nordic walking sticks zijn helemaal niets voor mij, twee keer geprobeerd inmiddels en ik word er helemaal nerveus van! Mijn coördinatie is helemaal de weg kwijt haha, los daarvan heb ik dan twee volle handen, wat ik ook niet fijn vind.

Dus René kan vooruit met die dingen en ik loop gewoon met losse handjes haha..
 

Dan lopen we langs prachtige vennen...wonderschoon gewoon. Drenthe is mooi, zeker weten en ook zo stil.De Zweelpoëler noemt men ze in het Drents.

Nu gaan we het oranjekanaal over via een stalen brug. Midden op blijven we staan. René denkt een visarend te zien op een tak boven het kanaal. We kunnen het niet goed zien ook niet door het fototoestel, ik heb nog een kleine telelens en die gauw gepakt, maar nee het blijkt een aalscholver.Ook mooi, maar niet bijzonder:( 

We laten Schoonoord rechts naast ons liggen en vervolgens gaan we richting alweer een aantal mooie vennen. Het heet De Kijl. Restanten hoogveen en natte heide en het wordt begraast met Schotse Hooglanders die we wel ergens in de verte zien. We hebben geen behoefte aan persoonlijke ontmoetingen met grote dieren in hun habitat.

Ook de Tweelingen Meeuwenplassen zijn weer een prachtige landschap. Het bevestigd telkens dat we maar een mooi traject lopen. We beginnen zo langzamerhand wel onze benen te voelen. Eindelijk zien we één van de spaarzame bankjes en daar rusten we wat en maken onze selfie.

Even verderop staat er dan toch ook nog een bankje met daarop afstanden van Het Pieterpad. Ook leuk.

 

Blij zijn we wel als we dit lange traject achter ons hebben liggen. Straks lekker naar ons hotel...niet verkeerd!

 

Nog 158 km Pieterpad te gaan !

 

 

 
 





Van Rolde naar Schoonloo op 24 oktober 2018

Een goed begin!

Het is herfstvakantie, we hebben beiden een paar dagen vrij. Een hotelletje voor 2 nachten in Coevorden geboekt om een aantal trajecten van het Pieterpad te lopen. De weersvoorspellingen zien er op een paar kleine buitjes na niet onaardig uit.
We vertrekken vroeg van huis bepakt en vol goede moed. We zetten de auto in Schoonloo neer en reizen met de bus naar Rolde.

We beginnen meteen met het zoeken naar het beginpunt van dit Pieterpad traject en daar is meteen al verwarring over, omdat er wegomleidingen zijn en borden die twee verschillende kanten op wijzen.
Maar na wat rondvragen kunnen we tussen de stratenmakers door naar het beginpunt.

Na een klein stukje zien we inderdaad het hunebed waar we het voorgaande traject geëindigd zijn.

We lopen over het tracé van een vroegere spoorlijn naar Assen. Het is een lang recht eind!

 

Op een gegeven moment komt er in de verte een persoon met een zwart wit dier lopend op ons af. We dachten tot heel dichtbij dat de vrouw met een koe liep, maar het was een paard. We zeiden het tegen de vrouw en die zei; maar we noemen haar ook koe! Zo gek was het dus niet. We lopen ook over de Koelandsdijk blijkt.  

Er staan overigens heel veel verschillende koeien in de wei, rood bonte, zwart-wit bonte, witte wel divers om te zien. We lopen ook door de weilanden heen en moeten over schrikdraad heen door middel van trapjes!

We lopen door het Voorde Andersche Diep een ongerept beekdal

richting Boswachterij Gieten. Prachtige bossen trouwens en tot mijn grote vreugde zie ik de eerste Vliegenzwam van dit jaar. Ondanks dat we regelmatig de bossen in zijn geweest, hadden deze nog niet gezien. Maar nu dan toch! Prachtig, daar ga ik toch even voor in het bos liggen:)

Er zijn nog meer mooie paddenstoelen trouwens. Ondanks de belofte om niet voor elke paddenstoel te stoppen, kan ik hieraan niet voorbij lopen.

 

Terwijl ik mij druk maak over de paddenstoelen, gaat René de nieuw gekochte nordic walking stokken uitproberen. Kijken of het inderdaad wat makkelijker loopt.

 

Dan lopen we weer lange einden en komen bij landgoed Meindersveen, mooie vennen, te mooi om  door te lopen zonder foto`s te maken. Onze selfie kan dan ook mooi even. Even wat installeren, genieten van de stilte en hoppa

 onze selfie is klaar. We krijgen de vennetjes er niet echt op, maar ze zijn er wel.

 

We hebben inmiddels ook een stevige maar gelukkig korte regenbui gehad en waren op dat moment blij dat we allebei een parapluutje hadden, anders waren we in een klap nat geweest.

We lopen het Grolloer heideveld over en door nog een stukje bos lopen we richting Schoonloo.

Ons eindpunt van dit traject is in zicht.

 

We lopen Schoonloo binnen en na een bakje koffie met een lekkere appelpunt, stappen we de auto in en rijden naar Coevorden. Daar ploffen we op het bed van het hotel, wat heerlijk ligt en na een lekkere warme douche kunnen we aan tafel. Lekker hoor!

Morgen weer een dag!

 

 

Nog 182 km Pieterpad te gaan 

 

 

 

Van Vierlingsbeek naar Swolgen op 20 Mei 2018

Een nieuw matras

Al een poosje geleden hebben wij de plannen voor dit traject van het Pieterpad gesmeed.

Want het volgende deed zich voor, we hadden vorig jaar ons oude matras van de caravan weggegooid. Het was oud en doorgezakt. Dat betekend wel dat je voor je op vakantie gaat weer een nieuw matras moet kopen. Zo gezegd zo gedaan hebben wij via internet een mooi adresje gevonden in Son en Breugel, waar ze binnen een uur een matras inmeten en voor je maken. Goed plan, we hebben dus zaterdag de 19e mei gepland en dan konden we aansluitend mooi een stuk Pieterpad lopen in Noord Brabant. Dus een camping geboekt voor twee nachten aan het pad.

Het matras was zo gepiept, maar omdat we het niet goed gelezen hadden, kwamen we toch wat duurder uit dan we dachten. Dom, maar eigen schuld, dikke bult.

Wel lekker hoor, weer zo`n nieuw matras en perfect gemaakt.

Camping Buitenboel was een gezellige boel, leuke gasten, de gastvrouw kookte als je dit wilde dus dat hebben maar direct afgesproken voor na onze wandeling. Heerlijk niet koken en geen afwas:)

Zondagmorgen na ons ontbijt begonnen we aan onze wandeling, de camping ligt niet aan het beginpunt, maar dat stuk komen we op de terugweg vanzelf langs.

We starten in Holthees, het is nog lekker qua temperatuur, maar het wordt later op de dag warmer.

In Holthees lopen we direct tegen een paal aan waarop staat Pieterpauze. Laten we dat maar niet doen, want dan wordt het een latertje vanavond.

We lopen verder en dan zien we de Mariakapel aan onze rechterhand, mooi kerkje, sereen stukje grasland ervoor dat heeft ook wel weer wat.

We lopen een lange tijd langs het spoorwegtraject tussen Nijmegen en Venlo. Dan gaan we na het dorp Smakt door een klaphek wat meer de natuur in en van de verharde weg af een stuifzandgebied in. Met rulle paden staat er in het boekje, maar dat voelen we al snel.

Het wordt warmer en gelukkig lopen we vaak onder de bomen in de schaduw. Na een lange weg langs de bosrand  komen we op een gegeven moment bij het landgoed Geysteren, waar mooie beken zijn en een Rosmolen .

Dan lopen we richting Wansum, maar we moeten wel door een weiland waar de koeien precies in ons looppad staan en of dat nou wel zo grappig is? Mmmm, laat eerst de mensen die achter ons lopen maar voorgaan haha, wij erachteraan. O jee, ze bewegen en kijken ook nog...net doen of we gek zijn en stug doorlopen. Tjonge wat een helden zijn we. Toch maak ik onder het lopen nog wat foto`s. Stoerrrrr!

 In Wansum is een grote betoncentrale en een haven. Aan het haventje is een heerlijk café-restaurantje, waar we aan de waterkant pauze houden en wat uitrusten. We zien van alles gebeuren in het haventje, hoe men een boot te water laat en veel dagjes mensen gezellig!




Dan hijsen we onszelf weer de lucht in en lopen richting Meerlo en pal voor Meerlo lopen we over het erf van een voormalige kasteelboerderij onder de poort door.
Voor we Meerlo verlaten zien we nog zo`n Pieterpad paal en als we Meerlo uitlopen, lopen we langs een boerderijtje, waar hangoor geiten liggen. Apart gezicht!

We lopen langs het hek en er stuiven een man en vrouw uit het boerderijtje die vragen of wij die knal ook gehoord hebben? Wij, knal? Wij hebben geen knal gehoord. Vreemd! 

We steken over en volgen een pad langs een beek richting Tienray waar we langs klein Lourdes lopen. 
Een klein bedevaartsoordje.We rusten uit en maken onze selfie nog even.

Via Tienray lopen we naar Swolgen wat officieel het einde van ons traject zou zijn.

We belanden op het terras van het dorpscafé en gaan dan met de bus naar Venray, waar we op de trein naar Vierlingsbeek stappen. Daar stappen we uit en vragen we de weg aan een paar dames die met een tafel aan de kant van de weg zitten naar een pinautomaat. Naast de kerk zeggen ze. Loop maar achter al die mensen aan zeiden ze en dat deden we, maar we hadden na een poos lopen achter een stoet mensen aan toch zoiets van, tjonge waar blijft die kerk. René vroeg aan de mensen die voor ons liepen waar de kerk was en wat dacht je wat? We moesten gewoon de andere kant op. Wat bleek nou, we liepen mee in de wandelvierdaagse van Vierlingsbeek haha, nou we hebben wel een medaille verdiend. In Vierlingsbeek hebben we onszelf op een sorbet getrakteerd. Nu nog het laatste stuk lopen van Vierlingsbeek naar Holthees waar de camping ons startpunt was en nu ons eindpunt is.

Na het douchen had de gastvrouw het eten klaar en hadden we mooi nog even tijd om de zonsondergang over de korenvelden te bekijken.

Al met al een gezellig dag, wel een mooi traject van 22 km.

Nog 200 km Pieterpad te gaan.