zondag 5 juni 2016

Van Valkenburg naar Maastricht op 21 Mei 2016.



Het is niet altijd dat, wat het lijkt te zijn.



We hebben een nachtje weg geboekt om ons wandeldoel, het lopen van het Pieterpad, te continueren.
Het laatste traject, op naar de st. Pietersberg.
Het is niet wat het lijkt, want het is niet ons laatste traject van het Pieterpad hoor. Wij hebben nog niet alle trajecten gewandeld. Maar dit is wel het laatste traject van het Pieterpad.

Plannen waren in eerste instantie voor eind april, maar de geboorte van onze kleinzoon Pim heeft het uitgesteld tot en maandje later.

We wilden zondags de 22 Mei gaan wandelen, maar de weersvoorspellingen zijn zaterdags ervoor aardig beter. Dus zaterdagmorgen acht uur van huis af richting Valkenburg waar ons hotelletje voor de komende nacht geboekt is. Om half elf arriveren we daar en kunnen we natuurlijk nog niet inchecken. De receptie was nog niet aanwezig en de schoonmaaksters melden dit ons. Maar we mochten de bagage wel in bewaring geven. We  vertelden dat wij een stukje Pieterpad gingen lopen. Oh dat is leuk? Wij wandelen ook graag, maar is dat dan een onderdeel van een route? Waar is dat dan precies? Nou we hadden wel zo iets, als je graag wandelt, kom op zeg, dan weet je toch ook wel dat het Pieterpad pal voor je deur loopt?.
Nou ja, niet dus. Maar we hebben onze wandelschoenen aangetrokken en zijn richting het beginpunt gelopen. Wat vrij dichtbij was:)

Al gauw gaan we tussendoor een paadje in met het bekende teken van het Pieterpad en raken we achter de huizen en lopen de natuur in. We zien meteen meer wandelaars en het lijkt druk te worden vandaag. Het is ook heerlijk weer. Je waant je toch al gauw in het buitenland wanneer je uit Overijssel komt, want daar is het landschap vrij vlak en hier zie je meteen heuvels.



We lopen door een stukje bos, langs de Geul een riviertje, waar we een winterkoninkjes zagen. Natuurlijk heb ik geprobeerd om dit vast te leggen, maar helaas, niet gelukt. Ze zijn vrij snel in hun bewegingen en het resultaat bleek uiteindelijk niet goed genoeg te zijn. Jammer.
Maar niet getreurd, vrolijk weer verder. We lopen het Geuldal door en uiteindelijk moeten we weer het dal uit de bult op en hebben we de tong bijna op onze schoenen hangen. Het is inmiddels benauwd warm en dat merken we goed. Natuurlijk vallen we bij het eerste de beste terras even neer en nemen wat.

Op een gegeven moment komen we door Terblijt en gaan richting Bemelen. We zien wat afgravingen en mergelgrotten en we komen dan ook bij de Bemelerberg.





Samen poseren we uiteraard nog even voor deze bezienswaardigheid uit deze streek. Er werden vroeger huizen van deze kalksteen gebouwd
Dan lopen wij over een mooi wandelpad richting Maastricht


We lopen Maastricht in en lopen de St Servaasbrug over de Maas op. Het middendeel was op, maar dan kun je toch nog over het hogere voetpad.
Dan ben je er nog niet, het was druk in de stad, leuke winkelstraatjes trouwens. Misschien moet ik nog maar eens terug met een paar gezellige winkelmaatjes en een dikke portemonnee.
Inmiddels komen we bij een mooi park, we zijn hier ooit al eens eerder geweest. Ik herken het, maar maak gewoon nog een keer dezelfde foto`s haha.

Dan komen we onderaan ons eindpunt en denken dat we bovenaan op de St Pietersberg, onder het genot van het uitzicht over Maastricht, er zijn. Maar zoals ik al zei; het is niet altijd dat, wat het lijkt te zijn!




Maar opzoek naar het bewuste eindpunt, waar een soort van herkenningsteken van Toos en Bertje moet staan lopen we alsmaar verder, langs een kudde schapen en nog steeds tekens van het te volgen Pieterpad.

Dan eindelijk hebben wij het eindpunt bereikt en inderdaad staat het op de wegwijzer en op de paal.
Ik maak nog even een paar fotootjes, als bewijs! Een paar stenen, een paal met mooie spreuken en aandenken aan Toos en Bertje erop, een wegwijzer  met de afstand erop en dan sleuren we ons terug Maastricht in. We pakken een lekker terrasje op het Vrijthof en als we uitgezeten , gekeken en gegeten zijn gaan we richting het station terug naar Valkenburg.
We checken in en vallen op bed. Moe maar voldaan.
De volgende morgen hebben we een lekker ontbijtje, buiten heeft het al geregend. We zijn blij dat we onze wandeling doorgezet hebben op zaterdag. Dan gaan we weer naar huis.
Op naar ons volgende traject! Wanneer? Komt tijd, komt raad.

Nog maar 308 km Pieterpad te gaan!