vrijdag 27 juni 2014

Van Pieterburen naar Winsum op 22 juni 2014

Weet je wat? we moeten eerdaags maar eens weer een stukje Pieterpad lopen. Het weer is prima.
 Het lijkt ons leuk om het begin van het Pieterpad van Pieterburen naar Winsum te lopen. Het is maar 11 kilometer en moet dus goed te doen zijn op een zondagmiddag.
Eerst wilden we met Pinksteren lopen, maar toen was de auto kapot, dus zijn we maar weer op de Zwartendijk bij Kampen zelf beland.

Maar inmiddels de auto gemaakt en afgelopen zondagmiddag was het zover. Het was al met al toch nog een aardige rit, maar ja je moet er wat voor over hebben.

We zijn met de auto naar het station in Winsum gereden en zijn daar op de bus naar Pieterburen gestapt. We zaten achter een vrij louche figuur die wat mij betreft flink naar vis en drank stonk. Nou lekker dan. We waren blij dat we uit konden stappen in Pieterburen.

We hebben het beginpunt van het Pieterpad gezocht en gevonden en dat natuurlijk vastgelegd op de gevoelige plaat.


 Het was druk in Pieterburen. Waarschijnlijk veel wadlopers en bezoekers van de zeehondencrèche. We zijn het dorp uitgelopen en liepen langs een idyllisch watertje(de Pieterbuurster Maar).
We kwamen al gauw op een geasfalteerde smalle weg in een open veld. Wat ons op viel was dat we veel fietsers tegen kwamen, maar er ook flink met auto`s langs ons heen gekacheld werd. Dat was wel vervelend eigenlijk. Dit was toch niet wat Toos en Bertje voor ogen hebben gehad met wandelen in de natuur?

 Kijk die hond eens...!!!
Op een gegeven moment komen we door de dorpjes Eenrum en Mensingeweer, lieve kleine dorpjes. We zoeken een plekje om onze "selfie" te maken.
 
 
En dan loop je weer over een hele lange geasfalteerde weg en zie je hoe weids en vooral plat het Groningseland is. Hoe plat kan het land zijn vraag je je af. Nou zo plat dus!!
 
 Dan lopen we langs het Winsumerdiep zo Winsum weer in. In Winsum is het druk op het terras. We lopen toch naar de auto en houden het voor gezien. Nog een flinke slok drinken, schoenen uit en lekker terug toeren naar een bord warm eten.

In de auto evalueren we nog even het stukje route, maar we vonden het toch een matig stukje Pieterpad, veel asfalt en auto`s. Wat wel heel positief op gevallen is, dat de mensen die wij tegengekomen zijn allemaal bijzonder vriendelijk groeten. Goejendag eem!
Maar dat kan natuurlijk ook aan ons liggen... hahaha.

Leve Groningen!

En nu nog "maar" 378 km Pieterpad te gaan:)